ANILARLA BLOGGERLAR-12

Selamlar bugünkü Anılarla Bloggerlar köşesinde yepyeni bir yazı yepyeni bir blog konuğum oluyor.Sevgili Annesinin Prensesi blogumda bir yazısını paylaşmak istediğini söyleyince çok mutlu oldum.Blogunu incelediğimde rengarenk,ışıl ışıl ve esprili bir blog hazırladığı dikkatimi çekti.Hangi milletten olursan ol yine de gel diyen arkadaşımız blogunda hemşirelik anılarından ve renkli yaşamından  kareler paylaşıyor en ilgimi çeken yazısı ise VİCDANIN NEREDE DOKTOR oldu.Bana yolladığı yazısını aynen yayınlıyorum.Keyifli okumalar.

Eğer sizde blogumda herhangi bir anınızı yayınlamak isterseniz kelebeketkisi39@gmail.com adresine mail atmanız yeterli.

KELEBEK ETKİSİNE bana bloğunda kalbi kadar temiz bir sayfa ayırdığı için, teşekkür ediyorum.(Nasıl ama hatıra defteri gibi olmadı mı ? haha ) Bende kendisine özel hiç yapmadığım bir yazı ile girişimi yapmak istiyorum.Höhömmm başlıyorum. 

    Selammmm blog gençliğiii !!! Ben bomba gibiyim hadi sizde benimle patlayın.

    Şimdi okuyacağınız olay ve kişiler HAYAL ÜRÜNÜ DEĞİLDİR. Öncelikle bunda bir anlaşalım.Diğer bir konuda ben biraz çatlak,biraz deli ama bir o kadar da dolu dolu biriyimdir.Bloğumdaki sırıtan suratlardan gına gelebilir ama merak etmeyin boğumluluk (daraltma,bunaltma) yapmaz 

      Herkes çocukluğuna iner,bense lise yıllarıma inmek istiyorum.Çıtı pıtı bir hemşireyken ve özel hastanede staj yaparken,elimdeki kan tüpünü laboratuvara götürmek için asansöre bindim.Bu muhteşem teknoloji harikası beni önce basıldığı için -1 e götürdü.Kapı bir açıldı ki her taraf karanlık.

     Tam o sırada personelin biri itire kaktıra sedyeyi içeri soktu.Amannn Allah'ım şok içindeyim.Ödümde o sırada benden kopup nere gitti bilmiyorum.

     Evett evet o tahmin ettiğiniz şey girdi içeri.Yani ÖLÜÜÜ.Ben en azından abi de içeri gircek diye, kendi kendimi teselli etmeye çalışırken kapı kapanmasın mııı ?

     Hıhhhh tam oldu.Kaldık mı sevgili ölü arkadaşla baş başa.Gülmeyin,kıkırdamayın korkuyorum kardeşim napim.Bende tırsığım işte.

       2.kata çıkana kadar ne terler boşalttım ama.Toplasam bir baraj daha çıkarırdım kesin (Tamam ecicik abartmış olabilirim.O kadar olmasada bir bardak dolardı yani.) Ölü bana bakıyor ben ona bakıyorum.O ölmüş yanında benide götürcekti.Kalp var azizim gelemem ben böyle şeylere 

    Sonunda nihayet inebildim.Ama surat bembeyaz olmuş.Omu ölmüş ben mi orası muallak 

    Töbe töbe kemikleri sızlıcak valla rahmetlinin.Üç kulhuvallah bir elham okuyumda yerinde rahat etsin bare...(Amin diyin )

      Evettt gelelim zurnanın zort zart ettiği yere.Her güzel şeyin olduğu gibi benimde sonum gelmiş bulunmakta. Başka deliliklerde görüşmek üzere.

     HOŞCAKALINNN BENLE KALINNN 

Anılarla Bloggerlar da haftaya kim olacak acaba?Sevgiler...