BİZİM EVDE TUHAF BİR ŞEYLER OLUYOR

   Size daha önce bahsetmiş miydim bilmiyorum ama bizim evde garip olaylar dönüyor.Nasıl anlatsam bilemiyorum mesela

-Evde su bitiyor bidonu kapının yanına koyuyorum sabah bir bakıyorum bidon yok.Akşam mutfağa bir giriyorum bidon orada su da damacanaya dökülmüş.

-Sonra çöpü kapının yanına koyuyorum bir bakıyorum yok olmuş.

-Bir yerde lamba patlıyor bir iki saat sonra lamba tekrar çalışmaya başlamış.

-Ekmek,yumurta bitiyor ve ben fark etmeden yerine yenisi gelip dolaba yerleşiyor.

-Bir geziye gideceksem aylar evvelinden biletim alınmış oluyor ve vestiyere bırakılıyor.

-Su damlatan muslukları hiç sorun bile etmem.

-Kırılmış,bozulmuş eşyalar kendi kendine tamir oluyor.

-Gıcırdayan kapılar ertesi gün sus pus oluyor.

-Kızımın sütünün hiç bittiğini görmedim daha.

Hakikaten şaka yapmıyorum evde bir şeyler oluyor ve ben bu durumu hiç önemsemiyorum çünkü işime geliyor.İnsan ürkmez mi garip olayların olmasından o kadar tembelim ki garipte olsa işime geldiği için sesimi çıkarmıyorum.

Biliyorum üzerinde hiç düşünmediğim bir sırrımı size açtım bugün hiç korkmuyor musun diyeceksiniz yok vallahi gerçekten korkmuyorum.Bende de bir tuhaflık mı var?

Aslında düşününce hepinizin evi sihirli ama siz bunu fark bile etmiyorsunuz kanımca.Bizim evimizi sihirli yapan çok özel bir kişi var.

Sesini bile çıkarmadan suyu dolduran,bozukları tamir eden,her şeyi kendine görev bellemiş bizi seven,koruyan,kollayan,her derdimizde yanımızda olan sevgili eşim ve kızımın babası.

Baba olmak anne olmaktan çok daha zor.Bunu geçen yıl babamla çıktığım tatilde fark ettim.Bir tekne gezisi vardı ve gitmek istedik annem,ben iki torun ve babam.Parası da öyle çok bir şey değildi ama babam işi yokuşa sürmeye başlamıştı tam bir hafta düşündü,üç kere tekneye gidip gezdi,ne yenilecek,ne içilecek diye öğrendi,mürettebatla konuştu,rotayı öğrendi en sonunda yolcuları da tanımak istedi de resimleri yoktu milletin.İşte o zaman babama"Baba olmak ne kadar zor."dedim."Öyle kızım bir aileyi ayakta tutmak kolay mı sanıyorsun?"dedi.

O koyulan katı kurallar,gençliğimde babama saatlerce verilen hesaplar,izin almadan kimsenin hiç bir şey yapamaması o zamanlar oldukça sıkıcı gelen her şeyin aslında bir aile reisinin ailesini bir arada tutma çabaları olduğunu kırk yaşımı geçtikten sonra ancak anlıyorum.

Evlendim ve her şey aynı şekilde devam ediyor haberimiz bile olmadan ev ile ya da biz ile alakalı bir çok sorunu çözen biri gene var yanı başımızda.Tüm çabası ailesini rahat ettirmek,bir arada tutabilmek olan bir aile reisi.

Hayatımızı güzelleştiren Babalarımızın Babalar gününü kutlar.Türk Aile yapısının sonsuza dek deformasyona,yozlaşmaya uğramadan yaşamasını temenni ederim.Babalarımızın değerini bilelim  lütfen çok geç olmadan...