hayvan-sevgisi
Selamlar bugün bir hayvansever olarak sizlere hayatımda büyük yer kaplayan iz bırakan dostlarımdan bahsetmek istiyorum.Bazen acı bazen tatlı pek çok maceramız oldu beraberce iyi ki hepsini tanımışım iyi ki onlarla büyümüşüm.

-İlkokul birinci sınıfta iken İzmir de oturuyorduk.Evimize yakın bir sinema vardı ve babam her cumartesi bizi alır oraya götürürdü.O gün gene evden çıktık son derece ılık güzel bir hava vardı.Yürüyerek sinemaya gitmeye başladık.Birden yolda küçük bir tekir kedi yavrusu gördük."Aaa ne tatlı şey"dedi babam.Sonra yürümeye devam ettik fakat minik kedicik bizi takip etmeye başlamıştı bir kere.Sinemanın önüne kadar geldi.İçeri girdik gider herhalde diye düşündük.Oynayan filmi bile hatırlıyorum"King Kong" du.Ne güzel günlerim geçmiştir İzmir de.Bir hafta sinemaya bir hafta tiyatroya giderdik.Okulla birlikte her ay çocuk esirgeme kurumuna gider kendimize kardeş seçtiğimiz çocukla buluşurduk.İzmir çocuk korusunun sınavlarını kazanmıştım.Kurslara gidiyordum.Neyse güzel günlerdi işte.

Sonra film bitti dışarı çıktık dondurma alarak eve yürüyecektik oda ne kedicik bizi hala orada bekliyordu takıldı gene peşimize.Eve kadar takip etti hatta apartmana girdi.En sonunda benim canım babacığım eve alın kediyi dedi.Eve aldık ama bir sorun vardı ben kediden korkuyordum.Adını da boncuk koyduk kedinin ve geceyi geçirsin diye koridorda bıraktık.Herkes yatağına girdi.

Sabah olunca bir gözlerimi açtım ki kedi yastığımın üzerinde yatıyor nasıl bir çığlık atmışsam kedide korktu ev ahalisi de koşarak geldiler.İlk kez yastığımda bir hayvanla uyandım ama bu son olmayacaktı ve ikinci vaka korkunçtu.

Boncukla daha sonraları aramızda müthiş bir bağ kuruldu ve ben bir hayvan dostu ydum artık.En çok bana düşkündü beraberce oynardık o kadar sevimliydi ki.Televizyonda bir aslan gördü mü koşarak sandalyeye tırmanır ve tırnaklamaya çalışırdı.Yanımızda gayet mutluydu.Tabii her güzel şeyin bir sonu oluyor.Babamın tayini çıktı ve boncuğu ait olduğu yerde bırakma kararı aldı babam.Çok üzülmüştüm.

-Daha sonraları yüzlerce hayvanımız oldu.Biz çok hayvan sever bir aileydik.Zaman zaman evde baktık zaman zaman bahçede.İzmirden sonra  başka bir yere taşındık.Evimiz lojmandı zemin kattaydı ve hemen yanında lağım vardı.Allahım korkunç günlerdi her gün eve fare girerdi.Ve ikinci yastık vakamı burada yaşadım.Lağım fareleri o kadar büyük oluyor ki hatırladığım tek şey annemle elimizde bir süpürge fare avına çıkardık.Bir gün gene böyle bir farenin girdiğini anladık fakat bir türlü yakalayamadık kaçtı.Sonra annem mutfakta el bezlerinin üzerinde bir sürü yeni doğmuş fare buldu.Tabii ki götürüp sokağa bıraktık.

Gece anne fareyle uyumak zorundaydık evde.Ertesi günü bir çaresine bakacaktık.Yattık uyduk ve sabah uyandığımda gözlerimi açtım ne görsem derseniz?Koskocaman bir fare bana bakıyordu ben çığlık atınca kaçtı.Ve o fareyi yakalamamız iki günü buldu.O sırada ben anneme "Anne yoksa siz benim yavrularımı aldınız bende sizinkileri alacağım"diye mi düşünüyor bu fare ya beni yerse diyordum.Allahtan yemedi ama bizi çok zorladı.O günden sonra farelerden çok korkar oldum ben.

-Daha sonra çok farklı yerlere görev icabı gittik en sonunda babam emekli oldu.Evimiz o sıralar henüz bahçeli değildi.Ve gene bir kedimiz vardı.Evimizin büyük bir terası vardı rahatça çıkıyor,istediğinde geliyordu.Annem bir kaç kere tuvalete girerken kediyi de yanına almıştı ve kediler çok zeki hayvanlar oldukları için aynı bir insan gibi tuvaleti kullanabiliyordu.Kapalı kapıları zıplayarak açıyor her işini bir şekilde hallediyordu.O sırada iki tane de muhabbet kuşu almıştık.Kedimizi devamlı beslediğimiz için kuşları pek önemsemiyordu.Kuşları arada salıyorduk.

Bir gün kuşumuz üstünde perde olan açık camın altından kaçtı.Çok telaşlandık karşı balkona konduğunu gördük ve hemen oraya gittik fakat evin sahibesi kadın çoktan kuşumuzu almıştı ve geri vermedi.Çok sinirlenmiştim bu yaptığına o kadar eğittiğimiz kuşumuz artık ona aitti.

-Sonraları bahçeli bir ev yaptırdık ve taşındık.Kedimizi de almak istedik.Artık üç kedimiz vardı.Diğerlerini çok önemsemedim ama ilk kedimizi mutlaka istiyordum.Aldık yeni eve getirdik ama durmadı kaçtı.Eski evimize taşınan bayandan rica ettik,kedilerimizi terasta beslemeyi kabul etti.Orada öğrendim ki köpek sahibinin peşinden her yere gider, kedi asla ilk evinden ayrılmaz.
Fakat kedimle aramda öyle bir bağ vardı ki bazen çıkıp beni görmeye geliyordu.Balkona gelip miyavladı mı onu içeri alıyordum beraberce yatıp uyuyorduk.Sonra kalkar giderdi eski evine.

Gene bir gün böyle beni görmeye gelmişti.Annemle temizlik yapıyorduk.Oda bahçeye çıktı gezinmeye başladı.Yatak odasındaydık birden balkondan atladı eve girdi.Geldi önümde durdu,gözlerime baktı ağzında bir şey vardı.Bir müddet gözlerime baktıktan sonra ağzındaki şeyi önüme attı.Allahım çıldırdım canlı bir tarla faresiydi.Fare bir anda kaçtı.Daha sonra veterinere bu durumu anlattım.Dediğine göre bana bir hediye vermek istemiş ve fareyi yemem için sunmuş bana.Herhalde yemeyerek,bağırarak büyük kabalık yapmış olmalıyım:))

O fareyi bulamadık küçüktü de hangi deliğe girdiyse bir müddet ortaya çıkmadı.Bizde galiba balkondan çıktı gitti diye düşündük taki o geceye kadar...

-Babam gece yatak odasında uyurken elini komidinin üzerine atmış ve bingo bizim farede o sırada oradaki kağıtları kemiriyormuş.Babamın elini ısırmış,ortalık kalktı gene sabah babam alelacele hastaneye gitti.Orada demişler ki bir şekilde fareyi yakalayın on beş gün kadar besleyin ölmezse kuduz yoktur.Babam marangoza bir kutu yaptırdı,kapağını iple yukarı çektirdi,içine peynir,su koyduk,büyük bekleyiş başladı.Babam tüm gece uyumadan elinde iple farenin gelmesini bekledi ve sonunda fare kutuya girince ipi bıraktı kapak kapandı.On beş gün boyunca minik fareyi besledik,herhangi bir sağlık problemi olmadığını görünce götürdük doğaya saldık.Yalnız bir kaç gün sonra yatak odasında annemin tülbentlerinin üzerine yavrulamış olduğunu gördük ve bütün yavrular ölmüştü.Çok üzülmüştük.
köpek-hayvan-sevgisi

-Bahçemize bir köpek almıştık.Henüz yavruydu cins bir köpekti.Sivas kangalıyla sokak köpeğinin birleşmesinden oluşan güçlü kuvvetli bir hayvandı.Büyümeye başladı ve bağlamak zorunda kaldık geceleri açıyor gezmesine izin veriyorduk.Gezmeye gittiğimizde bizden önce dondurmacının önüne gider,beklerdi.Babam ona kağıt helvanın arasında dondurma alırdı ve tek lokmada bitirirdi.Bizle gezer,bizi korurdu.Bir sabah uyandığımızda kapının önünde tavuk tüyleri gördük.Komşulardan biri dedi ki kan dokundu dişine bu iflah olmaz artık.Aslında öyle besliyorduk ki neden gidip bir tavuğu yedi bilmiyorum fazla önemsemedik.Daha sonra kapının önündeki tavuk,kedi ölüleri arttı.İkide insan ısırınca götürüp bir çiftliğe verme kararı aldık.Ertesi gün doğum günümdü ve köpeğimiz çiftlikten kaçıp eve gelmişti ne kadar mutlu olmuştum ama bu mutluluk çok uzun sürmedi.Vahşiliği artınca Belediye uyuttu.Belki de böylesi onun içinde herkes içinde daha iyi oldu.
pekinese-cinsi


-Eşim sevgililer gününde pekinese cinsi bir köpek almıştı.O kadar tatlıydı ki hasta olduğumda günlerce göğsümde yattığını bilirim.Fakat soğuk bir yerde yaşıyoruz.Hiç dışarı çıkaramıyorduk ve ne yazık ki tuvalet eğitimini de alamamıştı bir türlü.En sonunda Kuşadasında yaşayan bahçeli evi olan birine verdik.Böylesi onun için de en iyisi olacaktı.

-Bir kuşum oldu arkadaşlarım doğum günümde hediye etmişlerdi bana.Çok cana yakındı,evin bir bireyiydi,musluk açılır açılmaz gelir duş alırdı.Kağıt oynadık mı gelir kağıtları ters çevirirdi,devamlı oyun isterdi,çok neşeliydi.Bir gün camı açık unutmuş eşim hastalandı onu da öyle kaybettik.

Bir çok hayvanım oldu,şu anda da kızıma hayvan sevgisini aşılamak için iki tane muhabbet kuşumuz var.Fakat onun benim kadar düşkün olduğunu söyleyemeceğim.Bütün bakımlarını gene ben yapıyorum.Blogumda en iyi dostumuz hayvanlara yer vererek anılarını daima canlı tutmak istedim.Hepsinin acısı da içimde mutlu anları da hatırım da.Tanıdığıma hayatımın bir parçası olduklarına çok mutluyum keşke bizden daha kısa bir ömürleri olmasaydı.

Sizin hayvanlarla yaşadığınız maceralarınız neler?Gerçekten merak ediyorum hayvan hakları na saygılı,hayvansever,hayvan sevgisi ne sahip çocuklar yetiştirmek için neler yapabiliriz?Hayvan barınakları ndaki hayvanlar hakkında ne düşünüyorsunuz?Hayvanları koruma derneği ne üye olanlar var mı aranızda?Bir de size bir film önermek istiyorum Ezber adlı bu kısa film Tolga Öztorun tarafından çekilmiş.Sokak hayvanları na yapılanlar eğer insanlara yapılmış olsaydı nasıl olurdu?Her izlediğimde beni oradan oraya savuran,gözlerimi yaşartan bir film.Sevinç Erbulak,Emre Karayel,Ayla Algan gibi pek çok ünlü oyuncu projeye destek vermiş.Yorumlarınızı merak ediyorum.
EZBER-1
EZBER-2
Sevgiler...

Resimler Google görsellerden alınmıştır.

46 Yorumlar

  1. Bende tam bu sabah kedilerimden daha once bahsettigim bi yazi yazmistim kopeklerimle ilgili bi yazi niye yazmiyorum ki diye dusunuyordum. Senden boyle bi konu gorunce simdi sasirdim, hemen okudum tabii.😄 Fare olayı cok kotü olmus gercekten. Eve girmelerini gectim mikrop tasidiklari icin hic iyi bi durum degil. Barınaktaki hayvanlara da genel olarak hic iyi bakildigini dusunmuyorum, cok nadir iyi yerler olsa da benim dusuncem keske hayvanlar kendi dogasinda rahatlikla dolasabilseler. İsteyen sahiplensin ama istemeyen müdahale etmese keske. Yasam haklarini ellerinden almaya calisanlari ayni sekilde öldürmek istiyorum. Cok ciddiyim, yasamasin öyle insanlar ya. Aldiklari nefes bile zarar bence. 😒

    YanıtlaSil
  2. Gerçekten tam bir hayvansevermişsin canım benim :)
    Ne güzel bir sürü hayvan beslemişsin yıllarca :)

    Benim de şuanda bir kedim var ve çok bağlıyız <3

    YanıtlaSil
  3. Hayvan sevmeyen insanı da sevmez der annem.Ne güzel sizinde hayvansever olmanız.Annemin de eskiden muhabbet kuşları ve köpeği vardı.Köpeğe çok alışamamıştım. Hala köpeklerden korkarım.Çocuklara da küçük yaşta bakabilecekleri hayvan alıp sorumluluğunu paylaşmak güzel olur.Kuşun yemini siz verirken suyunu onun vermesi gibi.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet yapsa keşke harika olacak bir kere denedi yem vermeyi sadece

      Sil
  4. Çok güzel anılar biriktirmişsin ... Fareler olmasaydı daha da güzel olacakmış ☺️ Biz de tam hayvansever bir aileydik. Evde hiç beslemesekte, evimizin bahçesinde annem sokak kedi köpeklerine yiyecek koyar, toplanırlardı sonra tabii yavruları toplayıp beslemek bizim işimizdi. Cadde kenarında oturduğumuz için yavruların bir kaçı bize gelmek için kazada maalesef öldüler çok üzülmüştüm. Ben evde kedi köpek besleme taraftarı değilim. Minik hayvanlar olabilir tabii. Şuanda oğluma hayvan sevgisini aşılamak için dışarı çıkarken aldığımız bayat ekmekler ile kuşları ve ördekleri besliyoruz ve acayip hoşuna gidiyor. Hatta çatalla güvercinleri makarna ile beslemişliği var☺️ Hayvanlar gerçekten insan dostu oluyor . İyi ki varlar!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evde bende sevmiyorum doğal yaşamlarından koparmamak gerek

      Sil
  5. Benimde muhabbet kuşu,su kaplumbagası,balık denemelerim oldu uzun süredir kedi istiyorum ama bahceli bir evde yaşamadığım icin ailem eve hapsetmenin dogru olmadiğını savunuyor inşallah ilerde bahçeli bir evim olursa kedi ve köpek almak istiyorum :))

    YanıtlaSil
  6. Benim de bir kedim vardı. Sonrasında bir muhabbet kuşu besledim. Aslında eve kuş almayı hiç düşünmüyordum ama pencere kenarında yorgun, halsiz görünce eve aldım. O da kaçmadı. Sonrasında iyi arkadaş olduk. Şimdi güzel bir dişiyle yaşadığı :p yeni evinde, çok da mutlu.

    Kesinlikle hayvan sevmeyen insanın iyi olabileceğine inanmıyorum. Bu nedenle böyle insanları mümkün olduğunca kendimden uzak tutmaya çalışırım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gelmiş sizin camınıza konmuş ne güzel sahibini kendi seçmiş:))

      Sil
  7. Onlar iyi ki varlar, en güzel dostlar küçüklüğümden veri kedileri besledim onlarla büyüdüm diyebilirim, köpeklerden biraz korkuyorum ama :) Şimdi ise evimde Şanslı adında kedim var. Her şey o gün tüm yorgunluğunu unutturan, en üzgün anlarımda en iyi destekçi olan, söylenecek o kadar çok şey var ki gerçekten yaşamak lazım :) Evde hayvan beslenmez diyen pek çok insana karşı ben sonuna kadar mücadelemi veriyorum ve biliyorum ki benim çocuğum da hayvan sevgisiyle büyüyecek...

    YanıtlaSil
  8. hayvanlara özellikle sokak hayvanlarına ilgimiz büyük bizim de, mümkün olduğu kadar yiyecek vermeye çalışıyoruz, özellikle yazın su koyuyoruz içebilecekleri yerlere. yıllardır elimizden geleni yapar ayrıca sevgi gösteririz, birçok şey yaşadık bizde. onlara yapılan haksızlıklarda da her zaman haklarını savunurum :)

    YanıtlaSil
  9. Her şey bir kaplumbağa ile başladı. Sonra 4 kanarya şimdi de 3 kedi. Hepsiyle çok güzel anılarımız var ve anılarımızı biriktirmeye de devam ediyoruZ. Köpek korkusu bende de var maalesef. Zaten hayvandan korkanı anlarım da sevmeyeni anlamam. Çünkü bana göre de hayvan sevmeyen insan sevemez. Hayat felsefeme gelecek olursak, önce insan sonra hayvan. 😍

    YanıtlaSil
  10. Ilham verdin canim bana,sence bir sorun olmazsa mim gibi ele alıp aynı şekilde bir yazi yazacağım ben de, ilginç hayvanlar besledim ben :)

    YanıtlaSil
  11. Ne kadar güzel malesefki ben hayvanları uzaktan sevenlerdenim peluş oyuncaklara bile dokunanıyorum nedeni nedir bilemiyorum ama ona rağmen kuş , balık Ve kısa bir süre Van kedisi bakmışlığım var
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Hayvanlar benim için çoğu insandan daha değerli. ve çoğu insandan daha çok yaşam hakkına sahipler. Biz zalim insanoğlu her ne kadar dünya sadece bizim için yaratılmış gibi davransakta bu dünya aynı zamanda onların. Kedi ve Köpekleri severim ama ani hareket fobim var yani aynı evin içinde yaşayamam birden hareket edip üstüme gelirlerse çığlık çığlığa kaçıyorum. Ama kucağıma alırım severim kendi isteğim olunca 😀 cennet papaganim var ama eylül doğunca geçici olarak annem aldı o bakıyor. Yakinda evine donecek😀 sizinde çok güzel anılarınız var gerçekten paylaşım için teşekkürler 💙

    YanıtlaSil
  13. Bu nasıl güzel bir yazıdır. Bayıldım. Biz de ailecek çok hayvanseveriz ve birsürü hayvanımız ve anımız olmuştur sizin gibi. Yatağınızda fareyi görmek çok korkunç olsa gerek :) Duygulandım okurken. İtiraf etmeliyim ki hayvanları bazı tür insanlardan daha çok seviyorum. Şu anda da 3 tane kedimiz var. Ki o kedilerin anneleri, anneannelerini de biz büyüttük. Şu an onlar torunalrımız gibi bakıyoruz. Anne kedi diye beslediğimiz bir ekdi vardı rahmetli, her sene yavru doğurur ve gelip bizim evin önüne bırakırdı. Bir gün yine getirdi yavrularından birini. Bu yavru miicik olmasına rağmen hemen bize ısındı, eve girip kuruldu. Sonra bir gün o kadar hasta oldu ki çok ağladık ama iyileşti güzel baktık. Şu an oğlumuz 7 yaşında. Hala bizimle. Bu oğlumuzun yeğenleri diğer beslediğimiz 2 kedi de. Bu filmi de indirip öğrencilerime izleteceğim en kısa sürede. Çok teşekkürler harika bir paylaşım.

    YanıtlaSil
  14. yaa ne kadar guzel bir yazi olmuş :)) kedinin sana fare hediye etmesi çok tatli :)) bayildimm yine yazina her zamanki gibi ellerine saglik

    YanıtlaSil
  15. Eline sağlık aşkım :)) bir gün bende böyle bir yazı yazsam iyi olacak. 9 katlı apartmanda farklı zamanlarda beslediğim 5 hayvanımdan bahs edeceğim bende :) sultan papağanı. Kedi, köpek, hamstir, tavşan :)) hayvanları severim çünki bir onlar kalp kırmaz.

    YanıtlaSil
  16. Sonuna kadar büyük bir keyifle okudum canım, ne kadar güzel ve ilginç anılar biriktirmişsin :)
    Geçen yıl bizim ufaklığa akvaryum aldık ama balıklar yaşamadı ki hiç, hayvan sevgisi kazanmaya başlasın. Sokaktaki kedi ve köpeklerle vakit geçiriyoruz ama o da sınırlı tabii. Bakalım...

    YanıtlaSil
  17. Hayvan sevgisi çok ayrı bişey. ben normalde kedilerden acayip korkan biriyim ama Kupa sağolsun sevdirdi. Kupaya bişey olur diye şimdi ben korkuyorum :)

    YanıtlaSil
  18. Ben de 2 kedi annesi, 4 kedi 1 köpek teyzesiyim :) Hayvanlara olan sevgim o kadar büyük ki! İnsan sevmiyorum hayvan seviyorum dediğimde hep aynı çirkin tepkileri, göz deviren insanları görüyorum. İnan bana umrumda değil. Hayvanlara olan sevgim çok büyük ve hayvan sevmeyen bir insanla asla anlaşamam. İyi ki varlar <3

    YanıtlaSil
  19. Çok keyifli bir yazı olmuş. Hayvan sevmeyen insanda sevmez derler... Aslında bakıldığında insanlara insanı duyguları hayvanlar veriyor... kaleminize sağlık

    YanıtlaSil
  20. Emeğine sağlık vallahi harika bir yazı olmuş :)

    YanıtlaSil
  21. en çok kedileri seviyorum evde bir kediyle yaşıyoruz :))

    YanıtlaSil
  22. Kedi,köpek,kuş ve fareler..Ne kadar güzel maceralarınız olmuş.Bu arada kediyi vermeyen komşu da bayağı ayıp etmiş :)

    YanıtlaSil
  23. Fare hatıralarınız gerçekten çok fena :) Ben çıldırırdım her halde. Ben de hayvanları özellikle de kedileri çook seviyorum. Küçükken babam bir jedi getirmişti eve. Daha çok yeni doğmuşdu. Sütle besliyordum. Ama parazitleri olduğu için sık-sık yıkıyor, fönle kurutuyordum yumuşacık tüylerini. Bilmiyorum bundan dolayımı hastalandı kısa süre sonra.Babam annesine götürüsek düzelecek dedi. Ailecek çok zor ikna etdiler beni. O akşam sabaha kadar ağlayarak kucaklayıp öpmüştüm kediyi. Ertesi gen babam götürdü. Sonradan yavrunun öldüğünü öğrendim. Bu benim için çook büyük bir acı oldu. Şimdi bahçeli evde oturuyoruz. İki kedimiz vardı Esmer ve Sarışın. Nedense Esmer terk etdi bizi. Sarışınla çok iyi anlaşıyorduk. Sonra bir yavrusu oldu. Yavrusunu bir az büyütdükden sonra sırra kadem basdı o da. Günlerle gözümüz hep onu aradı sokaklarda. Yavru bizimle. 2-3 gün öyle miyavlıyordu ki, içim parçalanıyordu annesini özlüyor galiba diye. Amma o da alıştı artık. Şimdi tek kedimiz var "Balaca" diye isim koyduğumuz.
    Çook uzun bir yorum oldu. Kusura bakmayın:) Sevgiler.

    YanıtlaSil