Selamlar son günlerde hazırda hiç yazım yok kozmetik yazısı paylaşmakta içimden gelmiyor aslında.Bunun için size hayatımdan kesitler içeren yazılar sunmak istiyorum.Mesela bugün beni gerçekten çok sinirlendiren bir olay aklıma takıldı üzerinden yıllar geçti ama  aklıma geldi bugün bir ara ve gene sinirlerim tepeme çıktı.

   Lise arkadaşları çok özeldir bildiğiniz gibi;oradaki dostluklar çıkarsız ve son derece saftır.Bende lisede 4 kişilik bir kız grubuyla geziyordum hala da görüşür arada eski günleri yad ederiz.Her ne kadar farklı yerlerde yaşasak da yazları ailelerimizin yanında ara ara buluşabiliyoruz.

   Bu kız arkadaşlarımdan biri bir ofiste çalışmaya başlamıştı yıllar önce tüm gün internetteydi.O zamanlar msn vardı oradan görüşüyorduk.Konuştuğu çok insan olduğunu biliyordum ama ben ne zaman internete girsem mutlaka benimle de sohbet eder hatta bir iki gün girmesem arayıp iyi olup olmadığımı sorardı.

   Sonra bir gün beni tekrar aradı evlendiğini söyledi.Çok şaşırdım internette tanıştığı bir adama kaçmış hemde bambaşka bir şehire tabii ki bir süre ailesiyle arası düzelmedi.Benim aklıma ilk gelense"Adam acaba nasıl biri?" oldu.Sık sık arayarak nasıl olduğunu öğrenmeye çalıştım.Artık evinde internet bağlantısı yoktu,çalışmıyordu da tek iletişimimiz telefon yoluyla oluyordu.Ama iyi olduğunu söylüyordu.Bir süre sonra da ailesiyle barışmışlardı.

   Aradan iki ay kadar geçmişti.Ben yaz tatili için ailemin yanına gittim.Beraberce gezmelerimiz başladı.Bir gün telefonumda bir cevapsız arama gördüm.E olarak adlandıracağım arkadaşım aramış.O sırada geri arayamadım oldukça meşguldüm yaklaşık bir hafta sonra geri arayabildim ama telefon açılmadı.İşi vardır diye düşünerek üstünde durmadım ve tatil boyunca bir daha aramadım.

   Tatilden dönüşte tekrar aradım telefon çalmasına rağmen açan olmadı,bir daha aradım telefon kapandı.Oldukça meraklandım iki ay boyunca devamlı aradım günde altı,yedi kere telefon önce çalıyor sonra ulaşılamıyordu.

   İyice telaşlanmaya başladım.Liseden diğer arkadaşlarımı aradım E ile konuşup konuşmadıklarını sordum.Hepsi arayıp geri döndüler ve telefonun açılmadığını söylediler.Aklıma bin bir türlü düşünce geliyordu acaba öldürüldü mü,başına bir şey mi geldi,bu adam kimdi,kızı kötü bir şeylere mi alıştırdı,başına bir şey mi getirmişti.Aramalarıma ve mesaj çekmelerime devam ederken ailesini de telaşlandırmak istemiyordum çünkü bizim aramızda sırlar vardı.Başına bir şey gelmiş olsa dahi ailesinin bilmesini istemeyebilirdi.

   Önce babamı aradım ve babasının nasıl olduğunu sordum.Gayet iyi dedi babam.Sonra kardeşimi aradım köylerine gidip abisine fark ettirmeden nasıl olduğunu sormasını istedim.Kardeşim sağolsun gidip sormuş abisi iyi demiş.Ailesinin bir şeyden haberi olmadığı sonucuna vardım.Artık tek bir çarem vardı polise haber vermek.

   Oldukça kafam karışık günler geçirirken aramalarıma devam ediyor ne yapacağımı bilmiyordum.Liseden gene bir arkadaşımı arayıp çok telaşlandığımı,bu kızın başına kesin kötü bir şeyler geldiğini söyledim.Defalarca onlara da aratmıştım ve hiç telefonu açmamıştı.

   Polisi arayacağımı söyleyince lise arkadaşım artık dayanamadı."Bak sana söyleyeceğim ama kızmayacaksın."dedi.Genel olarak oldukça sakin karşılarım olayları ama anlattıkları karşısında hayatımda hiç sinirlenmediğim kadar sinirlendim.

   Meğer E herkesin telefonunu açmış ve onlara açmadı deyin demiş.Çünkü ben ilk aradığında bir hafta geç dönmüşüm diye sinirlenmiş.Liseden diğer arkadaşım kızmış yani kız senin hayatından endişe ediyor bu çok ağır bir ceza olmuş diye."Sen karışma demiş açmadı telefonu de."Oda olaya karışmamak için bir süre öyle demiş ama sonra benim polisi arayacağımı duyunca söylemek zorunda kalmış.

   O kadar fazla sinirlenmiştim ki hiç sakin kalamadım.Bayağı bir bağırdığımı hatırlıyorum sonra telefonu kapatıp E'ye bir mesaj attım hiç kibar olamadım doğrusu.Geri aradı hemen beni açmadım aradan on üç yıl geçti dün gene aradı gene açmadım.Ancak sinirlerimi depreştirdi araması.

   Ben suçlu olduğumu hiç sanmıyorum arada müsait olmadığımızda geri dönemiyoruz ama iki ay boyunca beni merakta bırakması,panik atak krizine sokması,kendini ne sanıyorsa düşündükçe deliriyorum sanki ekmeğimi,suyumu veriyor ona muhtacım.Arkadaşlık bir yere kadar,bir an geliyor tüm iyilikler,güzel anlar yok olup gidiyor.

   Arkadaşlık nedir?Zor anlarda yanında olmaktır,mutlu anları paylaşmaktır,sırlarını onla paylaşmak ama sırlarının esiri olmamaktır,güvenmektir,affetmektir...

   Demek ki biz arkadaş olamamışız çünkü affedemiyorum...
 

26 Yorumlar

  1. bende yaşadıklarımdan sonra arkadaşlık nedir ? akrabalık nedir ? hatta insanlık nedir diye çok sorar oldum kendime...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın bu tür kavramlar benim hiç başarılı olamadığım şeyler

      Sil
  2. Pes artık ya. Cidden arkadaş olamamış o şahıs.Bazen beni de arıyor arkadaşlarım insanlık hali müsait olunmuyor ,telefon duyulmuyor bazen ben de geç dönüş yapabiliyorum ama bunun yaptığı çok başka bir şey hayret ettim açıkçası okuyunca =)Diğerlerinin ona ulaştıklarını söylememeleri de ayrıca ilginç.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sorma onlarada çok kızdım bu olaydan sonra telefon ile konuşmaktan nefret ettim artık çoğu zaman içimden gelmiyorsa geri dönüş bile yapmıyorum canı isteyen konuşur istemeyen yoluna gider yani

      Sil
  3. Büyük bir heyecanla okudum. Tabiri caizse kardeşim dediği arkadaşından kazık yemiş biri olarak, bu tür olaylar beni de hep sinirlendirir. Biraz klişe olacak ama üç kuruşluk adama beş kuruşluk değer verirsen böyle oluyor. Her neyse. Sinirlenmeyeceğim :) İyi ki paylaşmışsınız. Sevgiler,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım bence üç kuruşluk bile değerleri yokta kendilerini altın zannediyorlar çünkü biz onlara tenezzül ettik

      Sil
  4. Valla yuh dedim iyi yapmışsınız nasıl bir zeka varmış arkadaşınızda ve vicdansızlık.

    YanıtlaSil
  5. Benimde vardı böyle arkadaş olup can olamadığım. Aslında ben olduğumuzu sanırdım değilmişiz. Sizde de öyle olmuş

    YanıtlaSil
  6. Garip :/ üzücü gerçektenya gerçek dostu ne zaman bulacaz biz ben çook merak ediyorum .

    YanıtlaSil
  7. Hadi arkadaşın E deli diğerleri ondan da deli! Bence sen hiç birinin telefonunu açmamalısın. Bizim de üniversiteden bugüne gelen yakın bir grup kız arkadaşlığımız var. Eğer içlerinden biri merak ettiğimi bile bile "biz de aradık açmadı" diyorsa onunla da ilişkimi keserim. Nasıl bir cahillik nasıl bir kin.. Ben bile olayın sonunda sinirlendim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zaten onlara da dedim her vakit açamam kusura bakmayın canım isterse açıyorum istemezse açmıyorum artık keyifleri bilir bu bana bir ders oldu artık kimsenin peşinden koşamam

      Sil
  8. Şok oldum. Bu nasıl insanlık! Ben bile okurken korktum, merak ettim, başına ne geldi diye :-/ Nasıl merak etmiş, çaba göstermişsiniz. İnanamıyorum. Sizin yerinizde olsam, ben de konuşmazdım.

    YanıtlaSil
  9. Şaşırdım vallahi !!!

    Yazdığın konular gerçekten güzel ve ilği çekici teşekkürler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayatımdan ilginç kesitlere yer vermek istedim yazzdıkça rahatlıyorum sağol canım:))

      Sil
  10. saçmalamış yani hem o hem de diğer 3'ü ne demek ben onu cezalandırıyorum hepsiyle ilişkimi keserdim ben olsam direk .-((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bana demiş olsaydı söyleme diye ne yapardım bilmiyorum karışmak istememişler ama onlarada kızdım tabiiki

      Sil
  11. kusura bakmayın ama o arkadaşın "E" tam dayaklıkmış iyi bir sopayı hak etmiş :D

    YanıtlaSil
  12. O kadar garip geliyor ki böyle şeyler bana hayatta üzüleceğimiz o kadar şey varken sizin telefonu o an açamamanız ne kadar büyük bir problem olabilir. Gayet normal müsait değilsinizdir, işiniz vardır yoğunsunuzdur ama 2 ay sizi merakta bekletmesi düşüncesizlikte değil bildiğin çocukluk geldi bana :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsan boş oldukça ufak tefek detaylara takılıyor hakikaten

      Sil
  13. Şaka gibi gerçekten... Böyle insanları anlayamıyorum. İnsanların hayattları sadece "benlik"lerinden ibaret olabiliyor. Karşısındaki insanları anlamak söyle dursun nasıl kırarım, yıkarım diye uğraşıyorlar. Bu bir nevi bahane olmuş yolları ayırmak için bence abla... Yüzüne sebep söyleyemediği için farklı yolları denemeiş olabilir; çocukluk diyeceğim günümüzde o bile değil. Çünkü çocuklar ne derdi ya da sorunu varsa dile getiriyorlar. Allah akıl versin böyle insanlara...

    YanıtlaSil
  14. Aaa ben de asla affetmem o nedemek ya. Ay herkes bir hallerde gercekten normal dusunen insan kalmadi nasil bir cezalandirmak bu.

    YanıtlaSil