Selam arkadaşlar bloga döndüğümden beri her fırsatta bilgisayarımı açıp bir yazı yazmak istiyorum.Anlaşılan içimde yazma isteği o kadar büyümüş ki engel olamıyorum.Zaten Yay burcunun en önemli özelliği her şeyi abartmasıdır.Biz her şeyi fazlasıyla abartırız deli gibi aşık olur,ölesiye nefret ederiz,üzüldüğümüzde bağıra bağıra ağlar,mutlu olduğumuzda deliler gibi coşarız.Bazen o kadar ağır geliyor ki hislerini kontrol edememek.Deli dolu bir kız söylemi çoğu zaman Yay burcu insanına söylenir.Bakalım bu yazma,bloga sığınma arzum ne kadar sürecek ama şu sıralar aklım fikrim hep blogda sizin yorumlarınızda beni heyecanlandırıyor yazma isteğimi kamçılıyor.Teşekkür ediyorum her birinize.
  Evet Blogger olmak nasıl bir şey?Son derece zevkli dediğinizi duyar gibi oluyorum.Peki zorlukları neler?Hadi bunlara bir göz atalım.

1-Blog yazabilmek için vakit yaratmak zorundasınız.Bir kadın iş,güç,çocuk,eş,temizlik,yemek gibi yapmaya ve ilgilenmeye zorunlu olduğu sorumluluklara sahip ise bu gerçekten çok zor oluyor ama blog yazabilmek için her gün en azından bir saat boş zamana ihtiyacınız var.Kimsenin sizi rahatsız etmediği sizden bir şey ummadığı bu bir saati yaratabilirseniz hemen küçük gizli yuvanıza kaçar ve içinizdekileri satırlara dökebilir ve sonucunda büyük bir huzur duyabilirsiniz.Değerliyiz ve bunun için kendimize zaman ayırabilmeliyiz değil mi?

2-Sizin yerinizde olsam pek az kişiye Blog yazdığımı söylerdim.Çünkü sonucunda şu gibi sorularla muhatap olmak zorunda kalabilirsiniz:"O ne?""Para kazanıyormusun?""Çıkarın ne?""Başka işin mi yok?""Yoksa internette farklı bir şeyler mi yapıyorsun?" "Kocan kızmıyor mu?" "Bide paramı harcıyorsun bunun için?""Bunun nesi zevkli anlamadım?"ve daha neler neler.Çoğu insan Blogunuz hakkında sizin hissettiklerinizi hissetmiyor ve sordukları sorular bazen insanı yaralıyor.En iyisi gizli kalması size özel bir yer inanın bana daha güzel olacak.

3-Üye sayısı problemi de ayrı bir konu.Hele yeni yeni blogunuzu açtıysanız biraz okunmak istersiniz,biraz destek çıkmak gerek.Ne yaparsınız arkadaşlarınızdan üye olmalarını rica dersiniz.Bende ilk blog açtığımda en samimi arkadaşlarımdan bunu rica etmiştim.Olmadılar sandılar ki benim bir çıkarım olacak para falan kazanacağım bir türlü anlayamadılar nedenini.Birde her gün kaç üyen oldu diye sormaları yokmu bir süre sonra tabii ki bütün ilişkimi kestim.Bir çok üyem oldu hem de hiç tanımadığım insanlardan yazılarımı okumayı seven insanlar bana destek oldu ve bu kadar zaman onlar okudu ki yazmaya devam ettim.Hepsine sonsuz teşekkürler.Üye sayıları artık artmıyor hatta bazı uygulamalardan sonra üye sayılarımız iyice azaldı olsun olsun olsun ben yazmayı seviyorum bir iki kişide olsa okurum rahatlıyorum bu sayede.

4-En sinir bozanı ise size kafayı takmış olan takipçiler tabii ki özellikle Bloggerlara oldukça uygunsuz yorumlar atan bazı takipçileri Blogger arkadaşların mahkemeye verdiğini biliyorum.Bazı insanlar karşısındaki insanı üzecek hakarete varan yorumları neden yapar hiç bilemiyorum.Birbirimize karşı anlayışlı olmak bu kadar mı zor?Bu gibi sinir bozucu şeyleri görmezden gelin diyeceğim ama hepimiz insanız ve yaralanıyoruz ne yazık ki.Lütfen hiç kimse kötü yorumlarla Bloggerları üzmesin temennimiz bu.

5-Çekilişte çıkan sorunlar da var elbette.Artık pek çekiliş yapmıyorum çünkü eskisi kadar katılım olmuyor.Onlarında tadı tuzu kaçtı.Benim çok olaylı çekilişlerim olmadı ama diğer arkadaşlardan duyuyorum.Mesela biter bitmez devamlı olarak "Ne zaman açıklayacaksınız?" "Yoksa bu sahte çekiliş mi?" gibi sorular can sıkıyor.Birde yeni bir moda sanırım bana çıkar senin reklamını yapayım diyenler varmış.Hiç hoş değil tabii ki.Geçenlerde bir çekiliş kazandım ve çekilişi yapan arkadaş gerçek hayattaki arkadaşlarının çekilişi bize çıkart diye baskı yaptığını söyledi.Aslında bu benimde başımdan geçmişti.En iyisi çekiliş yaptığınızı gerçek hayattaki kimseye söylememek.

6-Yazacak hiç bir şey bulamamak ve tükenmek bir Blogger'ı bekleyen en büyük tehlike aslında.Bir süre sonra ne yazacağınızı bilemiyor ve yazma isteğinizi kaybediyorsunuz.Bu gibi durumlarda en güzeli bir süre yazı yazmayı bırakmak ve bilgi depolamak bence.Zaman sonra içinizden dolup taşacağını göreceğiniz bir yazma isteğiyle tekrar dönüş yapabilirsiniz.


7-Ve tabiiki diğer sosyal mecraların popülaritesi altında ezilmek.Twitter,instagram,facebook son derece popüler ve yenileride gelecek bunların hiç sonu olmayacak.Blogunuzu bu tür mecralarda da temsil etmek isteyeceksiniz ve bir süre sonra yaş ve zaman itibarıyla bin bir parçaya bölünmeye dayanamayacak ve pes edeceksiniz.Ve bir arkadaşın sözü burada aklıma geldi "Bir gün herkes Bloguna geri dönecek."Buna bende inanıyorum diğer mecralardan yıldım ve işte buradayım.

8-Yazıların okunma oranı düşükse ve yorum artık yapılmıyorsa ne olur?Bu hakikaten üzücü bir durum bu yüzden vakit yaratıp birbirimizin yazılarını gerçekten okuyarak desteklememiz gerekmektedir.İnşallah önümüzdeki bu zor günleri beraberce aşacağız.Bunun için facebookta kurulmuş bazı Blogger Dayanışma Grupları var bunlara üye olabilirsiniz.

9-Firma baskısı en çok hissettiğimiz durum aslında.Firmalar yolladıklarını ürünü mutlaka övmenizi bekliyor ve yorumlarınızı beğenmediklerinde de size baskı yapabiliyor hatta blogger listelerinden çıkarabiliyor.Her zaman söylüyorum bir Bloggerlar derneği kurulma vakti geldi de geçiyor.Bazi arkadaşlar boyun eğiyor bazıları dik durmaya çalışıyor ama özellikle yeni blogger arkadaşların çok ezildiğinin farkındayım.Tutunmaya,tanınmaya çalışıyorlarken bazı tavizler veriyorlar.Bir çatı altında toplanırsak bu problemler çözülebilir.

10-Yeni blogger arkadaşların eski Bloggerlardan destek görememesi de ayrı bir sorun.Ben yeni blog açtığımda tanıdığım eski Bloggerlardan sayfama göz atmalarını ve eksiklerimi bana söylemelerini istemiştim.Ne yazık ki cevap dahi yazmamışlardı.Şimdi bana bir soru sorulduğunda elimden geldiğince yanıtlamaya çalışıyorum.Eğer Blogların ölmesini istemiyorsak bizde biraz çabalamalıyız.

Şimdilik bu kadar zamanla farklı sorunları da yazacağım değer verip okuduğunuz için çok teşekkür ederim.Sevgiler...



29 Yorumlar

  1. bende diyorum sizi kendime niye bu kadar yakın görüyorum. Aynı burçtanmışız :) ilk paragrafta kendimi buldum resmen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım yay burcu olmak gerçekten ayrıcalık zor olmasına rağmen özgür ve renklidir öpüyorum:)

      Sil
  2. Nasıl yerinde, nasıl güzel bir yazı olmuş bu böyle bayıldım. Gün içinde facebookta paylaşayım izninle.
    Şu maddelerin hemen hepsini birebir yaşadım diyebilirim. Sadece hiç bir yakınım bana hediye için teklif yapmadı.
    Eski bloggerların evet garip bir egosu var. Kendilerinden belki iyi olur diye yenilere şans vermek faydalı olmak istemiyorlar. Bunu yaşadığımdan hiç bir soruyu yanıtsız bırakmam üstelik teşvik ederim. Başarırsa kalır başaramazsa gider.
    Vakit ayırma konusuna gelince 1 saat bir post için asla yetmez bana. Aralıksız pc başında da oturamadığımdan bir yazı girmek çok zamanımı alıyor çok. Sonra bir instablogger gelip, ben de sizin kadar emek harcıyorum diyor:))
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım sağol beğendiğin için tabii ki paylaşabilirsin aslında şu postu yazmak için dün üçte oturdum ve beşte bitirdim ama en azından bir saat lazım yazabilmek için demek istedim.Üstelik bu postta resim falan eklemek de gerekmiyordu gerçekten vakit alıyor ama zevkide bambaşka:))

      Sil
    2. Ayrıca "Bir gün herkes bloguna geri dönecek" sözü sana ait senden çaldım biliyorsun değilmi:))

      Sil
    3. Paylaşmayı seviyorum ben. Sonuca ulaşılsın yeter ki:)

      Sil
  3. hepsine katılıyorum, okunma devam etse de kimse yorum yapmaz oldu artık. Şurada üç beş kişi kaldık, bari birbirimize destek olsak :(
    Firma gönderilerine gelince, sadece deneyip kendi düşüncemi yazmamı kabul edenlere evet diyorum, ama genelde bunu kabul eden olmuyor pek :) O yüzden ben de kendim alıp denediklerimi yazıyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet çok haklısınız keşke vakit olsa bütün blogları tek tek dolaşabilsek ama çok zor en güzeli kendi aldıklarınızı yazmak kimseye eyvallahı olmuyor insanın:))

      Sil
  4. O kadar doğru yazmissinki her maddeye katılıyorum cnm

    YanıtlaSil
  5. Bizler desteksiz bugünlere geldik, bu yüzden bloglarımız çok kıymetli. Ben de Söz uçar yazı kalır hesabı bloglar yine eski günlerine dönecek inanıyorum ben de. Ellerine sağlık, hislerimize tercüman olmuşsun yine.

    YanıtlaSil
  6. Ne kadar güzel ve anlamlı bir yazı olmuş.. instagram, faceboook, gibi diğer mecraları da kullanıyorum ancak sizinde dediğiniz gibi hiç birinden blogumdan aldığım keyfi alamıyorum. Okunma ve takipçi sayılarında ciddi azalış var. Ama bir kişi bile okusa yazmak keyifli..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazmak bizi var ediyor inşallah hiç birimiz bırakmayız:))

      Sil
  7. Merhaba; bloguna belki ilk yorumum olabilir bu. Gerçekten çok doğru noktaların üzerinde bir yazı olmuş. Ben blogumda içerik üretme sıkıntımdan ziyade zamansızlıktan yapamıyorum, yazamıyorum bazen vaktim olduğunda ise yazacak enerjiyi, yada daha çok iyi birşey içime sinecek birşeyler yapamayacağımı hissedip akışına bırakıyorum. İnstagramda daha aktifim belki ama blogum benim ilk göz ağrım, yerini tutabilen olabileceğini sanmıyorum. Okunma ve yorum yapma olayına bazen bende sıkılıyorum. Özellikle çok nadir yazabildiğim şu zamanlarda aylık 30-35 bini görebiliyorum daha sık yazdığımda okunurlukla o derece artıyor tabi.Umarım eskisi gibi biraz daha etkili yazabilirim önümüzde ki dönemlerde. Öyle içinden geldi, bunları yazmak istedim. Görüşmek üzere :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin bloguma umarım bundan sonra hep yorumlaşırız teşekkürler:))

      Sil
  8. Nekadar dogru yazdıkların.. Ben de uzun bir ara vermiştim yazmaya şimdi yeniden busefer duzenli bir sekilde yazmaya devam etmek istiyorum. Blogumu açtıgımdan beri hiç çekiliş yapmadım ama katılım az olur endişesiyle de dusunduruyor beni. Yoksa bir 14 şubat hediye çekilişi yapmak var aklımda.. Benim de üye sayım çok az ama napalım olanları da cok seviyorum ben :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Olsun faceden ve instagramdan duyurarak desteklersin çekilişini bence yapmalısın:))

      Sil
  9. eline sağlık canım çok güzel olmuş. söylediklerine birebir katılıyorum, bende en kısa zamanda blogger olmanın zorluklarıyla ilgili bir yazı planlıyorum. söylenecek gerçekten çok şey var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet hatırlayamadıklarımı senden bekliyorum canım sağol:))

      Sil
  10. Nede güzel ılham verıcı yazmıssın canımcık, yazın bana güç verdi , Buarada burçtaşız bende YaY!'ım gerçektende bir ayrıcalık olduğuna inananlardanım, kimi tanıdıysam iyi niyetli çok kin gütmeyen,paylaşımcı,asla uyanıklığı sevmeyen,kıskançlığa gelemeyen tiplerdi,inat,umursamaz,dunya yansa umdrunda olmaz bazen:D tbı ıstısnalar kaydeyi bozmaz ama çoğu böyle :-D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yay burcu olmak çok özel ve çok zor sevindim seninde yay olmana:))

      Sil
  11. Çok güzel bir yazı olmuş canım. bende yeni blog açtım ve çok emek harcadığımı söyleyebilirim.tek bir yorum bile beni çok mutlu ediyor ve yazma isteğim artıyor. tabiki kötü yorumlar,eleştiriler gelmeli ama tozunda. ben burdaki insanları cok samimi ve içten buldum. arkadaş edinmeyi de seven biri olarak herkesi sayfama beklerim :)

    YanıtlaSil
  12. Çok güzel yazmışsın, tebrik ederim. bu günlerde buna benzer yazıları çok okuyorum. Maalesef herkes aynı durumdan şikayetçi :(

    YanıtlaSil
  13. Blogum her zaman önce gelir. Diğerleri geçici hevesler gibi. Vakti geldiğinde herkes blogun önemini anlayacak. Şimdiden blog sahiplerinin geleceğe yatırım yapması gerek :)
    Kalemine sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Senin bloguna olan sevgin ve ilgin her zaman dikkatimi çekiyor canım örnek aldığım insanlardan birisin sağol:))

      Sil