ENGEREĞİN GÖZÜ-ZÜLFÜ LİVANELİ

Engereğin Gözü -Zülfü Livaneli

Engereğin Gözü - Zülfü Livaneli kitabını ilk okumaya başladığımda"Kardeşimin Hikayesi"  kitabından dolayı bir ön yargım vardı.Ama okudukça fikirlerimi değişti.Mükemmel değil ama gayet başarılı bir çalışma olmuş.

Engereğin Gözü yorumu

Öncelikle Engereğin Gözü - Zülfü Livaneli  kitabının dili daha profesyonel olabilirdi.Akıcılık okuduğum diğer romanına göre güzeldi.Olayların sırası biraz karışık anlatılmış.

Engereğin Gözü kitabını sevdim mi?

İsim verilmemesi güzel gençler böylece Osmanlı Tarihine ilgi duyarak biraz araştırma yapabilir.Tarih ve Topkapı Sarayı sadece dekor, zaten yeterli mekan tasviride yok.Çünkü anlatılmak istenen iktidar hırsının insanları canavara nasıl dönüştürdüğü.

Engereğin Gözü - Zülfü Livaneli 

Hadım Harem ağası iktidarsızlığın,ezikliğin sembolü.Alegorik bir roman.Koşulsuz,düşünmeksizin iktidar karşısında boyun eğiyor.Kaybedebileceği çok şey var isyan ederse mesela hayatı.Aslında zulüm günümüzde de şekil değiştirmiş bir halde karşımızda asıl anlatılmak istenen bu bence.Mesela kaçımız patronumuzun yaptığı haksızlıklar,küçük görmeler karşısında isyan ediyoruz.Tamam kafamızı vurdurmaz ama ekmek paramızdan eder.Çoluk çocuk ortada kalır.Yetki onun elinde.

Engereğin Gözü - Zülfü Livaneli kitabında Osmanlının kendine has ilginç kuralları var ama ben bazı yerlerde çok abartıldığını düşünüyorum.Mesela sadrazamın çırılçıplak dolaştırılması ve ölüsünün bir ağaç dibine bırakılıp bu et sızılara iyi gelir deyilince halkın saldırıp iki dakikada adamın kemiklerinin kalması.Tütün yasağında askerlerin damlara çıkarak bacaları koklaması,insan avına çıkmaları.
 
 Padişah iktidarını kaybedince insani duygular ortaya çıkıyor.Herkes gibi korkuyor,evlatlarını seviyor,fedakarlık yapıyor.Kitabın mesajı bence:
"Öldürme yetkisine sahip olup da öldürmüyorsan güçlüsündür."Engereğin Gözü - Zülfü Livaneli sevdiğim başarılı bir eser olmuş.